معرفی کامل سگ نژاد بیگل

 سگ های نژاد بیگل از دسته ی سگ های تازی هستند و بیشتر برای شکار استفاده می شوند. بیگل بسیار سریع و چابک است از این رو همراه خوبی برای شکار به حساب می آید . توصیه نمی شود این نژاد را در آپارتمان نگه داری کرد، زیرا سروصدای زیادی دارد و باید مطمئن شوید همسایه ها شاکی نمی شوند.

0 دیدگاه 0 پسندیدن
14 مشاهده شده 7 دقیقه مطالعه
معرفی کامل سگ نژاد بیگل

معرفی کامل سگ نژاد بیگل

 سگ های نژاد بیگل از دسته ی سگ های تازی هستند و بیشتر برای شکار استفاده می شوند. بیگل بسیار سریع و چابک است از این رو همراه خوبی برای شکار به حساب می آید . توصیه نمی شود این نژاد را در آپارتمان نگه داری کرد، زیرا سروصدای زیادی دارد و باید مطمئن شوید همسایه ها شاکی نمی شوند. در ضمن بیگل ها به فعالیت زیاد احتیاج دارند بنابراین اگر قصد دارید بیگل را به سرپرستی بگیرید باید حتما زمان زیادی را به تخلیه انرژی او بگذرانید تا دچار افسردگی نشود . بیگل دوست ندارد جایی بسته شود یا در مکانی بسته قرار بگیرد، در این صورت بسیار سرو صدا راه می اندازد یا اگر در حیاط باشد شروع به کندن زمین می کند تا راه فراری برای خود بیابد.

 

ویژگی های حیاتی نژاد بیگل

  • دسته بندی :        سگ تازی
  • طول عمر:         بین ده تا دوازده سال
  • وزن در نرها: (۵-۱۵) کیلوگرم،            در ماده ها: (۵-۱۵) کیلوگرم.
  • قد در نرها: (۲۸-۳۳) سانتی متر،         قد در ماده ها: (۲۸-۳۳) سانتی متر.


عکس-سگ-بیگل.jpg


خصوصیات اخلاقی نژاد بیگل

بیگل تنهایی را دوست ندارد واگر برای مدت طولانی تنها بماند حتما راه فراری برای خود پیدا می کند . بیگل بسیار مهربان و خوش اخلاق است ولی کمی طول می کشد تا این نژاد را خانگی کرد و برای این کار مربی با تجربه نیاز است .پارس کردن زیاد آن ها یکی از مشخصات بارزی است که این سگ ها دارند ویکی از خصوصیاتی است که باید هنگام به سرپرستی گرفتن او در نظر داشته باشید.

یکی از خصایص او حس بویایی قوی است او بسیار به بوها اهمیت می دهد و جالب است بدانید که بوهای مطبوع را دوست دارد و دنبال می کند. در حقیقت ممکن است بعد از حس بوی مطبوع دیگر مغزش کار نکند و بی اختیار رفتار کند. برای او چیزی جذاب تر از بوی مطبوع وجود ندارد.

ویژگی مهم رفتاری او زیاد خوردنش است که شما حتما باید زیر نظر داشته باشید. بیگل ها حتی بعد از سیری کامل اگر غذایی ببینند باز هم مشتاق به خوردنش هستند. و شما باید به عنوان صاحب اش مراقب مقدار غذایی که می خورند باشید وگرنه در مدت کوتاهی سگی چاق خواهید داشت.بیگل ها حساسیت زیادی روی غذا و ظرف غذای خود دارند بنابراین توصیه می شود اگر کودکی در خانه دارید به او آموزش دهید که هنگام غذا خوردن بیگل نباید اصلا به او نزدیک شود . چون ممکن است حمله کرده و بسیار خشن  و غیر قابل کنترل شود.

بیگل مناسب نگهبانی نیست زیرا این سگ در برخورد با غریبه ها مهربان برخورد می کند و غریبه را خطر نمی داند.


سگ-بیگل-2.jpg


بیماری های نژاد بیگل

بیگل ها کلا نژاد سالمی هستند و ان ها هم مانند نژاد های  دیگر ممکن است دچار بیماری هایی شوند که در صورت مشاهده بهتر است با دامپزشک خود مشورت نمایید.

  • بیماری مهره ی دیسک: این بیماری دلایلی چون ژنتیک، غلط راه رفتن ، سقوط از بلندی و ... به وجود بیاید و از نشانه های این بیماری می توانید به عدم کنترل مثانه، فلج شدن و یا بالا نبردن پاهای عقب نام برد.

این بیماری با داروهای ضد التهاب یا جراحی با تشخیص پزشک درمان می شود.

  • جاسوسی کوتولگی: این یک بیماری است که سگ کوچکتر از اندازه ی طبیعی خود است که ممکن است ناشی از اختلالات فیزیکی، مانند پاهای بسیار کوتاه باشد.
  • جاسوسی سندرم چینی ( CBS): این بیماری باعث می شود تا جمجمه بزرگ و چشم کوچک شود. اگر چه سگ مبتلا به این بیماری به طور معمولی رشد میکند اما دچار مشکلات قلبی و اختلالات پا می شود.
  • گلوکوم: سگ های این نژاد در معرض ابتلا به بیماری گلوکوم است که باعث میشود فشار داخل چشم بالا رود و اگر به موقع تشخیص داده نشود و اقدامات لازم برای درمان او انجام نشود منجر به کوری چشم سگ می شود. اگر متوجه شدید که سگ دچار دوبینی، قرمزی چشم و یا مدام چشم خود را مالش میدهد او را نزد دامپزشک ببرید. گلوکوم میتواند به شبکیه و عصب بینایی چشم آسیب برساند و سگ برای مدت چند ساعت دچار نابینایی شود در متوجه این موضوع شدید در اسرع وقت نزد او را دامپزشک ببرید.
  • در رفتگی کشکک: در رفتگی کشکک یا تضعیف خفه در بین این نژاد شایع است و زمانی رخ میدهد که کشکک (که شامل سه بخش استخوان ران، پاتلا و درشت نی است) به درستی شکل نگرفته باشد. این بیماری باعث لنگیدن یک یا هر دو پا یا غیر طبیعی راه رفتن سگ میشود. اگر چه این در رفتگی در هنگام تولد رخ می دهد اما علائم آن تا مدت ها بعد نمایان نمی شود. مالش ناشی از در رفتگی کشکک میتواند منجر به بیماری دژنراتیو مفصل شود. این بیماری در ۴ درجه رخ می دهد در درجه یک آن سگ دچار در رفتگی گاه به کاه مفصل و لنگیدن موقت می شود، در درجه IV ساق پا به خوبی به مفصل متصل نمیشود و کشکک نمیتواند به درستی عمل کند، در نوع پیشرفته تر آن ممکن است سگ به عمل جراحی نیاز داشته باشد.

بیگل.jpg


مقدار غذای نژاد بیگل :

مقدار غذای سگ ها بستگی به نوع فعالیت سگ دارد و با کم یا زیاد شدن فعالیت او می توان مقدار غذای او را کم با زیاد نمود. معمولا توصیه می  شود که یک و نیم تا دو پیمانه غذای خشک با کیفیت برای این نژاد مناسب است.

غذای سگ را به دو وعده تقسیم نمایید و در دو زمان متفاوت به او بدهید. زیرا یک دفعه تغذیه کردن او باعث می شود در زمان های دیگر دنبال غذا برود و به خوردن غذاهای غیر مفید رو آورد.

شما می توانید بعد از مدتی تغذیه او را نزد دامپزشک ببرید تا برای شما مشخص شود که در این مدت بیگل چاق یا لاغر نشده باشد و طبق این ویزیت می توانید غذای سگ را کم یا زیادتر کنید.

 

نگهداری از نژاد بیگل

معمولا بیگل ها را در هر رنگی می توان دید ولی بیشترین آن ها سیاه و سفید و یا قهوه ای مایل به زرد هستند. مهمترین نشانه ی آن ها رنگ سفید نوک دم آن هاست .آن ها پوست صاف و موهای متراکم دارند که آن ها را دربرابر باران محافظت می کند.

این موهای متراکم باید حداقل هفته ای یک بار برس شود تا موهای مرده بیرون بریزند و باعث گره نشوند. موهای آن ها در فصل زمستان ضخیم تر است و در بهار ریزش مو را تجربه می کنند.

گوش های بیگل در معرض عفونت هستند زیرا گوش هایی آویزان دارند و هوا در آنها ردو بدل نمی شود.

برای جلوگیری از پلاک دندان نیاز است که هفته ای  حداقل یک بار دندان های سگ را مسواک بزنید و یا از اسپری ضد پلاک استفاده نمایید . بعضی از تشویقی های دنتال هم  در این باب به شما کمک خواهند کرد.

اگر موقع راه رفتن سگ صدای کشیده شدن ناخن هایش را روی زمین شنیدید زمان آن رسیده که ناخن هایش را با ناخن گیر مخصوص کوتاه نمایید.

هر هفته کاملا تمام بدنش را از لحاظ زخم و عفونت چک نمایید.


سگ-بیگل.jpg


میزان سازگاری نژاد بیگل  با کودکان و حیوانات خانگی دیگر

بیگل سگی بسیار مهربان است و دوست خوبی برای خانواده محسوب می شود و کودکان را دوست دارد ولی هیچ وقت نگذارید کودکی تنهایی با او بازی کند چون امکان دارد از شدن هیجان و نا خواسته به کودک آسیب زند.

بیگل به طور کلی سگی پرخاشگر نیست و تنهایی را دوست ندارد ولی یه خاطر خوی شکارچی بودنش اگر با سگ های کوچک تر از خود هم بازی شود ممکن است حالت تهاجمی و شکار به خودش بگیرد.ولی اگر از تولگی آموزش ببیند و اجتماعی شود با گربه و سگ های دیگر خیلی خوب کنار خواهد آمد

نظرات کاربران 0

جهت ثبت نظر وارد حساب کاربری خود شوید.

ورود به حساب کاربری